Центральное духовное управление мусульман - Таврический муфтият - Халиф ‘Умар رضي الله عنه

Халиф ‘Умар رضي الله عنه

إِنَّ الْحَمْدَ لِلَّهِ نَحْمَدهُ وَنَسْتَغْفِرُهُ وَنَسْتَعِينُهُ وَنَسْتَهْدِيهِ وَنَعُوذُ بِاللهِ مِن شُرُورِ أَنفُسِنَا وَمِن سَيِّئَاتِ أَعْمَالِنَا، مَن يَهْدِ اللهُ فَلاَ مُضِلَّ لَهُ وَمَن يُضْلِلْ فَلاَ هَادِيَ لَهُ، وَأَشْهَدُ أَن لاَ إِلهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ ولا مَثِيلَ له ولا ضِدَّ له ولا نِدَّ له، وَأَشْهَدُ أَنَّ سَيِّدَنَا وحَبِيبَنا وعظيمَنا وقائدَنا وقُرَّةَ أَعْيُنِنا مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ وصَفِيُّهُ وحبيبُهُ صَلَوَاتُ اللهِ وَسَلاَمُهُ عَلَيْهِ وَعَلَى كُلِّ رَسُولٍ أَرْسَلَه. الصلاةُ والسلامُ عليكَ سيِّدي يا رسولَ الله. الصلاةُ والسلامُ عليكَ يا سيِّدي يا صاحِبَ الذِّكرَى يا أبا القاسِم يا أبا الزَّهْراءِ يا محمد. أَمَّا بَعدُ عِبَادَ اللهِ، فإني أُوصِيكُمْ وَنَفْسِيَ بِتَقْوَى اللهِ الْعَلِيِّ الْقَديرِ القائلِ في مُحْكَمِ كتابِه:

﴿ يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَلْتَنْظُرْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ لِغَدٍ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ﴾

Къудретли, Екяне Яратыджыгъа хамд олсун. Аллаh бутюн нокъсанлыкълардан пактыр, О Бир ве болюнмей. Аллаh догъмады ве догъурмады, О ич бир шейге ве ич кимсеге бенъземей. Аллаh мекянгъа ве вакъыткъа мухтадж дегиль, О Эбедий ве Сонъсуздыр.

Юдже Аллаh Пейгъамбер Мухаммад ‘алейhиссалямгъа даа чокъ шереф ве улулыкъ багъышласын. Бизим Пейгъамберге ве башкъа бутюн Пейгъамберлерге салят ве селям олсун! Эм де Пейгъамбер Мухаммад ‘алейhиссалямнынъ апайларына, онынъ мусульман сойларына ве несилине де селям олсун! Аллаh эренлерге ве такъвалы Пейгъамбернинъ девамджыларына рахмет багъышласын деп, ду‘а` этемиз.

Эр кесни такъвалы олмагъа давет этем! Шари‘атны кутюнъиз ве гуняхларны япманъыз. Бири-биринъизге яхшылыкъны япмагъа ярдым этинъиз. Такъвалы олмакъ – бу Яратыджынынъ эмирлерини япмакъ ве гуняхларны япмамакъ.

Пейгъамбер Мухаммад ‘алейhиссалямнынъ ёлундан кетмеси – биз ичюн буюк хайыр ве керекли бир шей. Бу себебинден, биз дегерли эдждатларнынъ яшайышыны огренемиз, олар Пейгъамбер Мухаммад ‘алейhиссалямны озь козьлеринен корьдилер ве Ондан динимизни огрендилер. Мытлакъа, олар шерефли сахабелер.

Мубарек Къур`анда («Ат-Таубаh» Суреси, 100 Аети) буюрыла

﴿وَالسَّابِقُونَ الأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَالأَنصَارِ وَالَّذِينَ اتَّبَعُوهُم بِإِحْسَانٍ رَّضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُواْ عَنْهُ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي تَحْتَهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ﴾

Манасы: «Муhаджирилерден ве ансарлардан башкъаларны озып кечтилер эм де самимийликнен оларнынъ артындан кеткенлерге Аллаh айры бир хайыр ве шереф багъышлады, олар Аллаh не берген олса, эр шейге мемнюн эдилер. Аллаh оларгъа аджайип Дженнет багъчаларны багъышлады ве олар анда эбедий оладжакълар. Бу буюк хайыр, бахыт ве керчек гъалебедир. Аллаh оларгъа даа чокъ мерхамет багъышласын».

Экинджи халифнинъ ады – Абу Хафсъ ‘Умар ибн Аль-Хаттаб ибн Нуфайль Аль-Къураший эди. Мусульманларнынъ улу, сыддыкъ ве адалетли укюмдарыдыр. Пейгъамбер Мухаммад ‘алейhиссалямнынъ артындан муhаджирлерден биринджиси олып, Онен берабер Меккеден  Мединеге hиджрет этти. ‘Умар ибн Аль-Хаттаб даа сагъ олгъанда Дженнетте оладжагъына Пейгъамбер Мухаммад ‘алейhиссалямдан хабер алды.

‘Умар ибн Аль-Хаттаб акъкъында Пейгъамбер Мухаммад ‘алейhиссалям бойле макътавлы сёзлер айтты

اَلْحَقُّ يَجْرِي عَلَى لِسَانِ عُمَرَ وَ قَلْبِهِ

Манасы: «Акъыкъат ‘Умар ибн Аль-Хаттабнынъ тилинден чыкъа ве акъыкъат онынъ юрегиндедир».

Пейгъамбер Мухаммад ‘алейhиссалям ‘Умар ибн Аль-Хаттабкъа Аль-Фарукъ ады берди, яни ‘Умар ибн Аль-Хаттаб янълышны керчектен айыра эди ве не ерге барса биле, догъру ёлны сечер эди. О Ислям динини 26 яшында олгъанда къбул этти.

‘Умар ибн Аль-Хаттаб Ислям динини къабул эткени акъкъында бир риваетлер бар. О озю бойле деди: Бир кунь ‘Умар ибн Аль-Хаттаб Аль-Харам джамисине кетти ве Пейгъамбер Мухаммад ‘алейhиссалямгъа кедер этмеге истеди, Пейгъамбер Мухаммад ‘алейhиссалям исе джами ичинде намаз къыла эди. ‘Умар Пейгъамбер Мухаммад ‘алейhиссалямнынъ артында турды, бу заман Пейгъамбер Мухаммад ‘алейhиссалям «Аль-Хаккаh» Суресини окъуй эди ве ‘Умар ибн Аль-Хаттаб Къур’аннынъ кучьлю ве гузель язылышына эм де айры бир макъам олгъанына пек таджипленди. Ондан сонъ озь озюне деди: «Яратыджынен ант этем! Бу керчек шаирдир!». Къурайшитлер де бойле айта эдилер.

Ондан сонъ Пейгъамбер Мухаммад ‘алейhиссалям («Аль-Хаккаh» Суреси, 40-41 Аетлер) окъуды

﴿إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ. وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ قَلِيلا مَا تُؤْمِنُونَ﴾

Манасы: «Керчектен, бу дегерли Ресульнинъ сёзлери. Билинъиз, бу шаирнинъ сёзлери дегильдир, имансызлар Онынъ акъкъында шаир деп айталар».

Ондан сонъ ‘Умар озь озюне деди: «Демек, о сихирджи ве келеджекни огюнден айткъан инсандыр».  Пейгъамбер Мухаммад ‘алейhиссалям исе («Аль-Хаккаh» Суреси, 42 Аети) окъуды

﴿ وَلا بِقَوْلِ كَاهِنٍ قَلِيلا مَا تَذَكَّرُونَ﴾

Манасы: «Ве бу сихирджининъ эм де келеджекни огюнден айткъан инсаннынъ сёзлери дегиль! Сиз анъламайсызмы?».

Бундан сонъ Ислям ‘Умарнынъ юрегинде тасдикъланды.

‘Умар ибн Аль-Хаттаб узун бойлю, тени бем-беяз ве сачлары башынынъ этрафында осе эди. Сакъалы пек гурь, амма чекеде сачлар аз эди. О мерхаметли, алчакъ гонъюлли, адалетли ве аскет эди.

‘Умар ибн Аль-Хаттаб Мединеде олгъан Пейгъамбер Мухаммад ‘алейhиссалямнынъ джамисини кенълештирди. Эм де Аль-Акъса джамисини кенълештирди. Он единджи hиджрий йылында ‘Умар ибн Аль-Хаттаб Меккеге ‘Умраh япмагъа барды, анда 20 кунь къалып, Аль-Харам джамисини кенълештирди. Эм де бу йыл ичинде ‘Умар ‘Алий ибн Абу Талибнинъ къызына Умм Кульсумнен эвленди.

23 hиджрий йылында мусульманларнынъ укюмдары ‘Умар ибн Аль-Хаттаб Хадж япып, Мединеге къайтты ве бу йылда вефат этти.

Зуль-Хиджжаh айынынъ 27 кунюнинъ сабасында, Халиф ‘Умарны Абу Лю`лю адыны ташыгъан инсан ольдюрди. Олю яткъанда ‘Умар ‘Абдуллаh огълуны чагъырып, Халифнинъ борджларны саймагъа ве борджлу олгъанларгъа къайтармагъа эмир этти. ‘Умар ибн Аль-Хаттабны  Пейгъамбер Мухаммад ‘алейhиссалям ве Абу Бакр Асъ-Съыддикъ янында комдилер.

Аллаh бизге Пейгъамбер Мухаммад ‘алейhиссалямнен ве шерефли Халифлернен корюшмеге насип этсин.

هَذَا وَأَسْتَغْفِرُ اللَّهَ لِي وَلَكُمْ

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

إِنَّ الْحَمْدَ لِلَّهِ نَحْمَدهُ وَنَسْتَغْفِرُهُ وَنَسْتَعِينُهُ وَنَسْتَهْدِيهِ وَنَعُوذُ بِاللهِ مِن شُرُورِ أَنفُسِنَا وَمِن سَيِّئَاتِ أَعْمَالِنَا، مَن يَهْدِ اللهُ فَلاَ مُضِلَّ لَهُ وَمَن يُضْلِلْ فَلاَ هَادِيَ لَهُ، والصلاةُ والسلامُ على سيِّدِنا محمد الصادِقِ الوَعْدِ الأَمينِ وعلى إِخْوَانِهِ النبيِّين والمُرسَلين. ورَضِيَ اللهُ عن أُمَّهاتِ المُؤمنين وآلِ البيتِ الطَّاهِرِين وعن الخُلَفَاءِ الرَّاشِدين أبي بكرٍ وعمرَ وعُثْمانَ وعليّ وعن الأَئِمَّةِ المُهْتَدِين أبي حنيفةَ ومالكٍ والشَّافعيِّ وأحمدَ وعن الأولياءِ والصالحين. أمَّا بعدُ عِبَادَ اللهِ فإنِّي أُوصِيكُمْ وَنَفْسِيَ بِتَقْوَى اللهِ العَليِّ الْعَظِيمِ فَاتَّقُوهُ.

واعْلَمُوا أنَّ اللهَ أمَرَكُمْ بِأَمرٍ عظيمٍ، أَمَرَكُم بالصلاةِ والسلامِ على نبيِّهِ الكَريمِ فقال في مُحْكَمِ تَنْزِيلِهِ: ﴿ إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ ۚ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ سَيِّدِنَا مُحَمَّدٍ كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى سَيِّدِنَا إِبْرَاهِيمَ وَعَلَى آلِ سَيِّدِنَا إِبْرَاهيمَ وَبَارِكْ على سيّدِنا مُحمدٍ وَعلى آلِ سيِّدِنا مُحمدٍ كما بارَكْتَ على سيِّدِنا إبراهيمَ وعلى آلِ سيدِنا إبراهيمَ في العالَمِينَ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيد

اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ الأَحْيَاءِ مِنْهُمْ وَالأَمْوَات